هر چند که از این جمله متنفرم
و خیلی خیلی از عید بدم میاد چون مجبوری که مشت فک و فامیلی
رو که یک سال از ندیدنشون راحت بودی دوباره ببینی و
اه اه اه
با یه مشت آدم مزخرف ماچ و بوسه کنی
اههههههههههههههههههههه
یکی بیاد یه طرح جدید بده
خسته شدیم بابا
از من ساده چی مونده
قبل تو هر کی بوده
تمومه تار و پودو سوزونده
تو هم از یکی دیگه سوختی می خوای تلافی باشه
بیا این تو و دل و باقی احساسی که مونده
دل ما اونقده پاره است
موندنش مرگ دوباره است
آسمون سینه ی ما
خیلی وقته بی ستاره است
همینی که باقی مونده
واسه دلخوشی تو بشکن
تیکه تیکه هام رو بردن
آخرینشم رو هم تو بکن
نمی خوام بگذره عمری
خسته شی واسه فریبم
یقه ات رو نمیگیره هیچ کس
آخه من اینجا غریبم
بزن و برو عزیزم
مثه هر کس که زد و برد
طفلی این دل که همیشه
به گناه دیگرون مرد
نفرتت رو از غریبه
سر یک غریب خراب کن
خنده ی کوتاهمم رو
بیا با گریه هات عزا کن
مهمم نیست که چه جرمی یا گناهی
این سزاشه
باقی دلم یه مشت خاک
همینم میخوام نباشه
عقده های یک شکست رو
خالی کن سر دل من
دیگه متروک مونده سرد
خاک پیر ساحل من
از نگاهات خوب می فهمم
که تو فکرت یه فریبه
بازی بسه پاشو بشکن
من غریب و تو غریبه *
میدونستم یه روز می ری میدونستم که خود خواهی
می دونستم دلت دوره رفیق نیمه ی راهی
دل و حرمت شکستی تو اینه رسم وفاداری
دلم زخمی دنیا بود خیال کردم دوا داره
از همون اول میدیدم که بغض من نبودی
تو رو با خودم میدیدم اما تو یه سایه بودی
*********************************
پیش خودم دل بستمو بهش نگفتم حرفمو
حتی نگاه عاشقش باز نشکست طلسممو
خواستم بگم هرچی که هست مهره سکوتم نشکست
بغضی گلومو باز گرفت من کم شدم اون ننشست
راستش زبونم بند اومد بختک رو اوج سایه کرد
رفت و خلع منو گرفت من موندمو سکوت و درد
هر چی تو فکرم بود نبود خالی شدم از کلمه
خواستم که راحتم کنه خسته شدم یه عالمه
شاید یه لحظه ای دیگه فرصت عاشقی بشه
دوباره یه شانس دیگه شانس شقایقی باشه
شاید یه جای فرصتی لحظه مجالمون بده
گفتنی رو باید بگم گریه اگه امون بده
پیش خودم دل بستمو بهش نگفتم حرفمو
حتی نگاه عاشقش باز نشکست طلسممو
خواستم بگم هرچی که هست مهره سکوتم نشکست
بغضی گلومو باز گرفت من کم شدم اون ننشست
**************************************
از سوز محبت
چه خبر اهل هوس را
اين اتش عشق است
نسوزد همه كس را
*******************************************
کنم هر شب دعایی کز دلم بیرون رود مهرش
ولی اهسته می گوییم الهی دعابی اثر باشد
***************************************************
روزگاریست که در این کوچه گرفتار توام
با خبر باش که در حسرت دیدار توام
گفته بودی که طبیب دل بیمار منی
پس طبیب دل من باش که بیمار توام
****************************************
تو با منی هرجا برم مهر تو بند جونم
عشقت نمیره از سرم تو پوست و استخونمه
یه دم اگه نبینمت یه دنیا دل تنگت میشم
نگاه دریایی توآبی رویه آتیشم
واسه دلم واسیه تنم واسه تمام زندگیم
از تو دوباره منع شدم با تو تموم شد خستگیم
نم نم بارون چشام گواه عشق پاکمه
هم نفس قسمت من دوست دارم یه عالمه
قشنگ ترین خاطره ها با تو و از تو گفتنه
آرامش وجود من صدای تو شنوفتنه
************************************
در آسمون دل من پرنده پر نمیزنه
تو کلبه غم زده ام محبت سر نمی زنه
یه مهربون یه هم زبون حلقه به در نمی زنه
هر چی غم ماله منه بستر به غم حال منه
هر جا میرم غصه ها چون سایه دنبال منه
خاطرات تلخ من نرفته ز سرم
کاشکی من گذشته ها رو بشه از یاد ببرم
غم همیشه با منه مثل همزاد منه
این طلسم نمی شکنه
به هر کسی رسیدم دلمو سوزونده
هر روز با یک بهونه چشممو گریونده
دلم میخواد که برم جای بی نشونه
برای من امیده موندنی نمونده
دیگه وقت رفتنه وقت دل بریدنه
دیگه وقت رفتنه وقت دل بریدنه
************************************
از تموم دنیا و دارو ندارش
شونه هاتو کم دارن برای بارش
زخمی خنجر زهر آگین یار
تو که تازه اومدی تنها نذارم
به چشام خوب خیره شو ببین چه پیرم
منو دریاب خوب من دارم میمیرم
دیگه حتی نایی نیست برای خوندن
خیلی وقته تو سوکت غم اسیرم
یک لحظه خوبی به من بده
از من بگیر روح وتنم
برای یک لحظه خوشی به هر دری در میزنم
برگردون عمر رفتمو حتی واسه یه ثانیه
دلخور شدم حتی دو رو از من مگه چی باقیه
غربتم رو آشنای کن بهارم
روزامو دریاب عزیز دور شد قطارم
تنها یک ثانیه عاشقی به جز این
هیچ توقعی از این روزا ندارم
توی تاریکی شب مهتاب من باش
تو بمون تعبیر خوب خواب من باش
توکه میدونی بدون تو میمیرم
انتهای قصه ی عذاب من باش
پیشانییت اگر خط خوردگی نداشت می خواندمش که تو با که می روی
نگاه کن در چشمهای من حالا بگو کجاست آنجا که میروی
نفرین نمیکنم شاید ببینمت دنیا به کامه تو هر جا که می روی
یک لحظه صبر کن شاید ندیدمت دستی تکان بده حالا که میروی
دستی تکان نداد وقتی دلم شکست باور نمیکنم شاید نداشت دست
هر چیز میشنید فریاد های دل اما غریبه وار از کوچه رخت بست
من با خیاله او اینجا نشسته ام او بی خیاله من با دیگری نشست
دیریست مانده ام بیهوده منتظر ای کاش می رسید از او دو دست
هر گز ندیدمش اما هنوز هم باور نمیکنم شاید نداشت دست
ماه من غصه نخور
زندگی جزرو مد داره دنیا مون یه عالمه ادم خوب و بد داره
ماه من غصه نخور
همه که دشمن نمی شن همه که پر ترک مثل تو و من نمی شن
ماه من غصه نخور
مثل ما ها فراوون خیلی کم پیدا می شه کسی رو حرفش بمونه
ماه من غصه نخور
گریه پناه ادماس تر و تازه موندن گل مال اشک شب نماس
ماه من غصه نخور
زندگی بی غم نمی شه اونی که غصه نداشته باشه ادم نمی شه
ماه من غصه نخور
خیلیا تنهان مثه تو خیلیا با زخم های زندگی اشنان مثه تو
ماه من غصه نخور
زندگی خوب داره و زشت خدا رو چه دیدی شاید فردامون باشه بهشت
ماه من غصه نخور
زندگی بی غم نمی شه اونی که غصه نداشته باشه ادم نمی شه
ماه من غصه نخور
دنیا رو بسپار به خدا هر دو مون دعا کنیم تو هم جدا منم جدا ......
تو بارون که رفتی شبم زیر و رو شد
یه بغض شکسته رفیق گلو شدم
تو بارون که رفتی دل باغچه پژمرد
تموم وجودم توی آینه خط خورد
هنوز وقتی باورن تو کوچه می باره
دلم غصه داره دلم بی قراره
نه شب عاشقانت نه رویا قشنگه
دلم بی تو خونه دلم بی تو تنگه
یه شب زیر بارون که چشم به راه
می بینم که کوچه پر نور ماه
تو ماه منی که تو بارون رسیدی
امید منی تو شب نا امیدی
از عذاب جاده خسته
نرسیده و رسیده
آهی از سر رسیدن
نکشیده و کشیده
غم سرگردونیامو
با تو صادقانه گفتم
اسمی که اسم شبم بود
با تو عاشقانه گفتم
با تنم زخمی اگه بود
بی رمق بود
اگه پاهام تازه تازه با تو گفتم اگه کهنه بود دردام
من سرگردون ساده تو صادق می دونستم این برام شکسته اما تو رو صادق می دونستم
تو تموم طو ل جاده
که افق برابرم بود
شوق تو راه توشه
من اسم تو همسفرم بود
من دل شیشه ای هرجا
هر شکستن که شکستم
زیر کوه بار غصه هر نشستن که نشستم
عشق تو از خاطم بر
د که نحیف مو پیاده
تو رو فریاد زدم و باز
خون شدم تو رگ جاده
من سرگردون ساده تو صادق می دونستم این برام شکسته اما تو رو صادق می دونستم
نیزه نم باد
شرجی وسط جشن تابستون
تازیانه های رگبار توی چله زمستون
نتونستن نتونستن جلوی منو بگیرن
از من خسته خسته شوق رفتنو بگیرن
حالا که رسیدم اینجا
پر قصه برا گفتن
پر نیاز تو برای آه کشیدن و شنوفتن
تو رو با خودم غریبه از خودم جدا می بینم
خودمو پر از ترانه تو رو بی صدا می بینم
اون همیشه با محبت برا من دیگه نیستی
نگو صادقی به عشقت آخه چشمات میگه نیستی
خداجون متشکریم که چشم دادی بهمون
واسه گریه کردن و دیدن این دنیای زشت
مرسی که پا به ما دادی واسه ی سگ دوزدن
واسه گشتن تو جهنم دنبال راه بهشت
آخ که شکرت ای خدا
واسه جهان به این بدی
چی میشد اگه تو دست
به ساختنش نمیزدی
خداجون ممنون از اینکه دوتا دست دادی به ما
تا اونارو رو به هر مترسکی دراز کنیم
خداجون مرسی از این دلی که تو سینه مونه
می تونیم دل یکی دیگرو بازیچه کنیم
آخ که شکرت ای خدا
واسه جهان به این بدی
چی میشد اگه تو دست
به ساختنش نمیزدی
خداجون ممنون از اینکه دوتا دست دادی به ما
تا اونارو رو به هر مترسکی دراز کنیم
خداجون مرسی از این دلی که تو سینه مونه
می تونیم دل یکی دیگرو بازیچه کنیم
آخ که شکرت ای خدا
واسه جهان به این بدی
چی میشد اگه تو دست
به ساختنش نمیزدی
سلام بهونه ي قشنگ من براي زندگي
آره بازم منم همون ديوونه ي هميشگي
فداي مهربونيات چه ميکني با سرنوشت؟
دلم برات تنگ شده بود اين نامه رو واست نوشت
حال منو اگه بخواي رنگ گلاي قاليه
جاي نگاهت بدجوري تو صحن چشمام خاليه
ابرا همه پيش منن اينجا هوا پر از غمه
از غصه هام هر چي بگم جون خودت بازم کمه
ديشب دلم گرفته بود رفتم کنار آسمون
فرياد زدم يا تو بيا يا منو پيشت برسون
فداي تو ! نمي دوني بي تو چه دردي کشيدم
حقيقت رو واست بگم ، به آخر خط رسيدم
رفتي و من تنها شدم با غصه هاي زندگي
قسمت تو سفر شد و قسمت من آوارگي
نمي دوني چقدر دلم تنگه براي ديدنت
براي مهربونيات ، نوازشات ، بوسيدنت
بخاطرت مونده يکي ، هميشه چشم براهته
يه قلب تنها و کبود هلاکه يه نگاهته
من ميدونم همين روزا عشق من از يادت ميره
بعدش خبر ميدن بيا که دوستت داره ميميره
روزات بلنده يا کوتاه ؟ دوست شدي اونجا با کسي ؟
بيشتر از اين منو نزار تو غصه و دلواپسي
يه وقت منو گم نکني تو دود اون شهر غريب
يه سرزمين غربته با صد نيرنگ و فريب
فداي تو يه وقت شبا بي خوابي خستت نکنه
غم غريبي عزيزم زرد و شکستت نکنه
چادر شب لطيفتو از رو شبا پس نزني
تنگ بلور آبتو يه وقت نا غافل نشکني
اگه واست زحمتي نيست بر سر عهدمون بمون
منم تو رو سپردم دست خداي مهربون
راستي ديروز بارون اومد منو خيالت تر شديم رفتيم تو قلب آسمون با ابرا همسفر شديم
از وقتي رفتي آسمون پر کبوتره زخم دلم خوب نشده از وقتي رفتي بدتره
|
غصه نخور تا تو بياي حال منم اينجوريه سرفه هاي مکررم مال هواي دوريه گلدون شمعدوني مونم عجيب واست دلواپسه مثه يه بچه که بار اول ميره مدرسه تو از خودت برام بگو بدون من خوش ميگذره ؟ دلت مي خواست ميومدم يا تنها رفتي بهتره ؟ از وقتي رفتي تو چشام فقط شده کاسه خون همش يه چشمم به دره چشم ديگم به آسمون يادت مياد گريه هامو ريختم کنار پنجره ؟ داد کشيدم تو رو خدا نامه بده يادت نره يادت مياد خنديدي و گفتي حالا بزار برم تو رفتي و من تا حالا کنار در منتظرم امروز ديدم ديگه داري منو فراموش مي کني فانوس آرزو هامونو داري خاموش مي کني گفتم واست نامه بدم نگي عجب ، چه بي وفاست با اين که من خوب ميدونم جواب نامه ام با خداست عکساي نازنين تو با چند تا گل کنارمه يه بغض کهنه چند روزه دائم در انتظارمه تنها دليل زندگي با يه غمي دوست دارم داغ دلم تازه ميشه اسمتو وقتي ميارم وقتي تو نيستي چه کنم با اين دل بهونه گير ؟ مگه نگفتم چشماتو از چشم من هيچ وقت نگير ؟ حرف منو به دل نگير همه اش مال غريبيه تو رفتي و غريب شدم ، چه دنياي عجيبيه زودتر بيا بدون تو اينجا واسم جهنمه ديوار خونمون پر از سايه غصه و غمه تحملي که تو دادي ديگه داره تموم ميشه مگه نگفتي همه جا مال مني تا هميشه ؟ دلم واست شور ميزنه اين دلو بي خبر نزار تو رو خدا با خوبيات رو هيچ دلي اثر نزار فکر نکني از راه دور دارم سفارش مي کنم به جون تو فقط دارم يه قدري خواهش مي کنم اگه بخوام برات بگم شايد بشه صد تا کتاب که هر صفحه اش قصه چند تا درد و چند تا عذاب ميگم شبا ستاره ها تا مي تونن دعات کنن نور شونو بدرقه يکي خنده هات کنن |
دوستت دارم مهدی جونم .... هوارتااااااا
